Radni z Tczewa uznali za zasadną petycję w sprawie zegara słonecznego. Decyzja nie była jednogłośna

Przypomnijmy, że zegar został zamontowany w parku w 2009 roku.

- Instalacja od samego początku budziła ogromne kontrowersje. Wielu mieszkańców już wtedy wskazywało, że pomysł był nietrafiony i wtórowało im część radnych. Szybko pojawiły się głosy o jego przeniesieniu np. na Bulwar Nadwiślański, do czego nie doszło - napisał Wojciech Stawicki, mieszkaniec Tczewa, autor petycji.

Zegar słoneczny kosztował około 200 tysięcy złotych. Wojciech Stawicki podkreśla, że nie spełnia on swojej podstawowej funkcji, czyli nie wskazuje czasu, bo został zainstalowany w cieniu drzew. Dodaje, że nie jest także elementem upiększającym park, a wręcz przeciwnie. Ma niewiele wspólnego z parkową estetyką i po prostu szpeci. Kolejna sprawa, to podniszczenie elementów zegara.

- Zegar słoneczny jest obiektem drwin i kpin wśród mieszkańców oraz innych osób odwiedzających nasz park. Złośliwa wzmianka o tczewskim zegarze słonecznym znalazła się nawet w książce "Głową o stolik" Jerzego Gruzy - stwierdza Wojciech Stawicki.

Komisja skarg tczewskiej rady uznała petycję za zasadną. Radni na sesji przegłosowali projekt uchwały w tej sprawie. Za petycją było 11 z nich, przeciw 4, a 8 radnych wstrzymało się od głosu.

Czytaj także:

Dodajmy, że park, w którym znajduje się zegar słoneczny, ma zostać zrewitalizowany (razem z dwoma innymi parkami w mieście). Koszt rewitalizacji szacuje się na około 20 milionów złotych. Spodziewane dofinansowanie na ten cel w ramach Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych ma wynieść 17 milionów złotych. Jest już koncepcja zagospodarowania parku. Jej autor postuluje przeniesienie zegara w inne miejsce.

Park został założony w XIX wieku przez działające wówczas Towarzystwo Upiększania Miasta pod kierunkiem znanego działacza i przedsiębiorcy. Był to Willy Muscate. Park znajduje się w centrum miasta, co stanowi jego walor. To dawna wiślana dolina. Gdy nie było wałów, Wisła wylewała aż do tego miejsca. Park jest ciekawy ze względu na nasadzenia. Są z całego świata. Możemy tutaj znaleźć np. klony kanadyjskie, świerki amerykańskie. Są także drzewa, które sprowadzono z Australii.

Plan jest taki, aby parkowi przywrócić jego historyczny charakter, ale oczywiście przy jednoczesnym zaadaptowaniu go do współczesnych potrzeb.

Tylko w części uda się przywrócić pierwotny układ alejek. Będą to wyłącznie ciągi piesze (obecnie są i rowerowe). Połowa drzew w parku to nasadzenia powojenne. Nie zostaną usunięte, poza tymi, które będą stały w kolizji z odtwarzaniem historycznych ścieżek.

W miejscu, w którym znajduje się rozległa polana (południowo-zachodnia część parku) planuje się stworzenie miejsca piknikowego z leżakami, altaną, kawiarenką, lodziarnią oraz placem zabaw.

Parkowy amfiteatr to element, który najbardziej zakłóca historyczną kompozycję parku.

- Jego nieatrakcyjna masywna bryła, zniekształcała przebieg głównej alejki dolnej, najstarszej części parku. Proponuje się likwidację budynku amfiteatru i plastikowych, agresywnych w barwie siedzisk. W to miejsce powstanie letnia, niewielka scena dla kameralnych koncertów, zaś amfiteatralna, słoneczna polana po usunięciu obecnych siedzisk, wyposażona zostanie w mniej liczne drewniane ławki i leżaki, sprzyjające tak wypoczynkowi, jak i uczestniczeniu w ewentualnych występach. Zniknie ogrodzenie wydzielające teren amfiteatru i zostanie on przywrócony parkowi. Dzięki likwidacji amfiteatru będzie można przywrócić również historyczny przebieg głównej alejki parkowej - czytamy w koncepcyjnych założeniach rewitalizacji parku.

Kolejny istotny element kompozycji parku to niewielkie owalne oczko wodne. Obecnie posiada betonową nieckę i ozdobione jest figurkami żab pochodzących z okresu powojennego. Proponuje się przywrócić, po likwidacji betonu, naturalne dno zbiornika, które umożliwi posadzenie na brzegu roślin wodnych, bagiennych i nadbrzeżnych. Nada to zbiornikowi bardziej naturalny charakter, taki jaki posiadał w okresie powstania parku.

Zaplanowano fontannę, ale tryskającą bezpośrednio z wody, tak jak było to w początkowym okresie tworzenia parku. Wokół zbiornika, przywrócone zostanie niskie stalowe ogrodzenie o formie, która przedstawiona została na dawnych fotografiach. Figurki żab, mimo że nie stanowią elementu o historycznym charakterze, są lubiane przez mieszkańców. Proponuje się umieścić je przy brzegu zbiornika wśród roślinności wodnej. Przywrócone zostaną nasadzenia, rosnących tam dawniej, wierzb płaczących przy półkolistych ławkach, po obu stronach zbiornika.

W południowej, najmłodszej i nieco zacienionej części założenia parkowego powstanie ścieżka przyrodnicza. W tej części parku zaplanowano plac zabaw dla młodzieży m.in. ze znacznych rozmiarów piramidą wspinaczkową. Przy dawnej ścieżce rowerowej, znajdą się elementy ścieżki zdrowia, zaś nieco dalej na północ, zaprojektowano siłownię na wolnym powietrzu oraz jaszcze jeden plac zabaw dla dzieci.

We wschodniej części parku, dawniej należącej do sąsiadującej z nim szkoły, znajduje się fragment parku o odmiennym charakterze kompozycyjnym. Dominują linie proste, charakterystyczne dla kompozycji modernistycznych. Powstanie tu płytki zbiornik wodny, który dzięki systemowi niewysokich fontann będzie stanowił wodny plac zabaw dla dzieci. Tu również znajdzie się labirynt, z niewysokich krzewów jako atrakcja dla dzieci.

Dawna toaleta, będąca pod ochroną konserwatorską, zostanie przekształcona w centrum informacji. W pobliżu amfiteatralnej polany, przy głównej alejce w dolnej części parku, powstanie toaleta automatyczna. Druga toaleta mogłaby się znajdować przy projektowanej restauracji.